ਪਹਿਲੀ ਨਜ਼ਰ 'ਤੇ ਇਹ ਅਜੀਬ ਆਦਤ ਲੱਗ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਇਸ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਸਰੀਰ ਅਤੇ ਦਿਮਾਗ ਦੋਵਾਂ ਦੀਆਂ ਦਿਲਚਸਪ ਜ਼ਰੂਰਤਾਂ ਲੁਕੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ। ਤਾਪਮਾਨ ਨਿਯੰਤਰਣ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਬਚਪਨ ਦੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਤੱਕ, ਕਈ ਅਜਿਹੇ ਕਾ

ਲਾਈਫਸਟਾਈਲ ਡੈਸਕ, ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ: ਕੋਈ ਸੌਂਦੇ ਸਮੇਂ ਬਹੁਤ ਨਰਮ ਸਿਰਹਾਣਾ ਲੱਭਦਾ ਹੈ, ਕੋਈ ਪੂਰਾ ਹਨੇਰਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਹਲਕੀ ਜਿਹੀ ਹਵਾ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਨੀਂਦ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ... ਪਰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਆਦਤ ਅਜਿਹੀ ਵੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਵੇਖਦੇ ਹੋਣਗੇ। ਜੀ ਹਾਂ, ਸੌਂਦੇ ਸਮੇਂ ਇੱਕ ਪੈਰ ਚਾਦਰ ਦੇ ਬਾਹਰ ਰੱਖਣਾ (Stick One Foot Out Of The Blanket)।
ਪਹਿਲੀ ਨਜ਼ਰ 'ਤੇ ਇਹ ਅਜੀਬ ਆਦਤ ਲੱਗ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਇਸ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਸਰੀਰ ਅਤੇ ਦਿਮਾਗ ਦੋਵਾਂ ਦੀਆਂ ਦਿਲਚਸਪ ਜ਼ਰੂਰਤਾਂ ਲੁਕੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ। ਤਾਪਮਾਨ ਨਿਯੰਤਰਣ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਬਚਪਨ ਦੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਤੱਕ, ਕਈ ਅਜਿਹੇ ਕਾਰਨ ਹਨ ਜੋ ਕੁਝ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਆਰਾਮ ਮਹਿਸੂਸ ਨਹੀਂ ਹੋਣ ਦਿੰਦੇ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਪੈਰ ਕੰਬਲ ਜਾਂ ਰਜਾਈ ਦੇ ਬਾਹਰ ਨਾ ਹੋਵੇ।
ਚਾਦਰ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਘੁਟਣ ਘੱਟ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦੀ ਹੈ
ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਭਾਰੀ ਰਜਾਈ ਜਾਂ ਕੰਬਲ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੱਬਿਆ ਹੋਇਆ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਹਲਕੀ ਜਿਹੀ ਕੈਦ ਵਰਗੀ ਭਾਵਨਾ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਰਾਮ ਨਹੀਂ ਕਰਨ ਦਿੰਦੀ। ਅਜਿਹੇ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਪੈਰ ਬਾਹਰ ਰੱਖਣ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਹਲਕੀ ਜਿਹੀ ਜਗ੍ਹਾ ਅਤੇ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਬਦਲਾਅ ਨਰਵਸ ਸਿਸਟਮ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਆਰਾਮ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਬਚਪਨ ਦੀਆਂ ਆਦਤਾਂ ਵੱਡੀ ਉਮਰ ਤੱਕ ਨਾਲ ਚਲਦੀਆਂ ਹਨ
ਸੌਣ ਦੀਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਆਦਤਾਂ ਬਚਪਨ ਤੋਂ ਹੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ- ਜਿਵੇਂ ਮਨਪਸੰਦ ਕੰਬਲ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਸੌਣਾ, ਹੱਥ ਨੂੰ ਸਿਰਹਾਣੇ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਰੱਖਣਾ ਜਾਂ ਇੱਕ ਪੈਰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਕੇ ਸੌਣਾ। 'Journal of Psychosomatic Research' ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਖੋਜ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਅਜਿਹੀਆਂ ਆਦਤਾਂ ਇਸ ਲਈ ਬਣੀਆਂ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਦਿਮਾਗ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਆਰਾਮ ਦਾ ਸੰਕੇਤ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਸ ਨਾਲ ਤਣਾਅ ਘੱਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਨੀਂਦ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਆਉਣ ਲੱਗਦੀ ਹੈ।
ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਮਾਈਕਰੋ-ਫ੍ਰੀਡਮ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ
ਇੱਕ ਪੈਰ ਬਾਹਰ ਰੱਖਣ ਨਾਲ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਛੋਟੇ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਸਰੀਰਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇਹ ਬਿਸਤਰੇ ਦੀ ਕੈਦ-ਵਰਗੀ ਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਘੱਟ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮਾਨਸਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਜਗ੍ਹਾ 'ਤੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਹੋਣ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਸੰਕੇਤ ਤਣਾਅ ਘਟਾਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਨੀਂਦ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਨੂੰ ਆਸਾਨ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ।
ਦਿਮਾਗ ਲਈ ਬਣਦਾ ਹੈ 'ਨੀਂਦ ਦਾ ਸੰਕੇਤ'
ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਰਾਤ ਨੂੰ ਲਾਈਟ ਘੱਟ ਕਰਨਾ, ਪਜਾਮਾ ਪਾਉਣਾ ਜਾਂ ਬਿਸਤਰੇ 'ਤੇ ਜਾਣਾ- ਦਿਮਾਗ ਨੂੰ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਹੁਣ ਸੌਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਹੈ, ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੁਝ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਪੈਰ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣਾ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨੀਂਦ ਦੇ ਰੁਟੀਨ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਇਹ ਕਿਰਿਆ ਦਿਮਾਗ ਲਈ ਸੰਕੇਤ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ- "ਹੁਣ ਸੌਣ ਦਾ ਵਕਤ ਹੈ।" ਇਸ ਨਾਲ ਨੀਂਦ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲੀ (ਟ੍ਰਾਂਜਿਸ਼ਨ) ਆਸਾਨ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਜੋ ਲੋਕ ਨੀਂਦ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹਿੱਲਦੇ-ਡੁਲਦੇ ਹਨ
ਕਈ ਲੋਕ ਨੀਂਦ ਵਿੱਚ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਕਰਵਟ ਬਦਲਦੇ ਹਨ, ਪੈਰ ਅਤੇ ਹੱਥ ਹਿਲਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਅਜਿਹੇ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਪੈਰ ਚਾਦਰ ਦੇ ਬਾਹਰ ਮਿਲਣਾ ਕਦੇ-ਕਦੇ ਸਿਰਫ਼ ਉਸੇ ਹਿੱਲ-ਜੁੱਲ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਜੇਕਰ ਲਗਾਤਾਰ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹਲਚਲ ਨਾਲ ਦਿਨ ਵਿੱਚ ਥਕਾਵਟ ਜਾਂ ਚਿੜਚਿੜਾਪਨ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ, ਤਾਂ ਉਸ 'ਤੇ ਧਿਆਨ ਦੇਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ।
ਆਖਰਕਾਰ, ਨੀਂਦ ਉਹੀ ਬਿਹਤਰ ਹੈ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਕੂਨ ਦੇਵੇ ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਇੱਕ ਪੈਰ ਬਾਹਰ ਰੱਖਣ ਨਾਲ ਨੀਂਦ ਡੂੰਘੀ ਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਆਦਤ ਬਿਲਕੁਲ ਸਹੀ ਹੈ।