ਝੁੱਗੀ 'ਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀ ਧੀ ਨੇ ਰਚਿਆ ਇਤਿਹਾਸ, 'ਖੇਲੋ ਇੰਡੀਆ' 'ਚ ਜਿੱਤੇ 2 Silver Medal; ਕਈ ਰਾਤਾਂ ਭੁੱਖੇ ਪੇਟ ਸੌਂ ਕੇ ਗੁਜ਼ਾਰੀਆਂ
ਜੇਕਰ ਹਿੰਮਤ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਤੋੜਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਮੇਰਾ ਸੁਪਨਾ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਦਿਨ ਓਲੰਪਿਕ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ ਲਈ ਗੋਲਡ ਮੈਡਲ ਲਿਆਵਾਂ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਝੁੱਗੀ ਦੀ ਛੱਤ ਨੂੰ ਪੱਕਾ ਦੇਖਾਂ।”
Posted By alisha
Publish Date: Thu, 04 Dec 2025 01:09 PM (IST)
Updated Date: Thu, 04 Dec 2025 01:22 PM (IST)
ਸੰਵਾਦਦਾਤਾ, ਪ੍ਰਯਾਗਰਾਜ : ਸੰਗਮ ਨਗਰੀ ਦੀ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਝੁੱਗੀ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀ ਨੰਦਨੀ ਬੰਸਲ ਨੇ ਉਹ ਕਰ ਦਿਖਾਇਆ ਜੋ ਸੁਪਨੇ ਵਿੱਚ ਵੀ ਮੁਸ਼ਕਲ ਲੱਗਦਾ ਸੀ। ਰਾਜਸਥਾਨ ਦੇ ਉਦੈਪੁਰ ਵਿੱਚ ਚੱਲ ਰਹੀਆਂ ਖੇਲੋ ਇੰਡੀਆ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਖੇਡਾਂ 2025 ਵਿੱਚ ਦੋ ਦਸੰਬਰ ਨੂੰ ਨੰਦਨੀ ਨੇ ਕਿਆਕਿੰਗ (Kayaking) ਦੇ ਦੋ ਵੱਡੇ ਇਵੈਂਟਾਂ ਵਿੱਚ ਚਾਂਦੀ ਦੇ ਮੈਡਲ (ਰਜਤ ਪਦਕ) ਆਪਣੇ ਨਾਮ ਕਰ ਲਏ। ਪੰਜਾਬ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੀ ਜਰਸੀ ਪਹਿਨੇ ਨੰਦਨੀ ਨੇ ਕੇ2 1000 ਮੀਟਰ ਅਤੇ ਕੇ4 1000 ਮੀਟਰ ਰੇਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਪੂਰੇ ਦੇਸ਼ ਦਾ ਧਿਆਨ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਖਿੱਚ ਲਿਆ।
ਨੰਦਨੀ ਦਾ ਘਰ ਪ੍ਰਯਾਗਰਾਜ ਦੇ ਚੁੰਗੀ ਪਰੇਡ ਇਲਾਕੇ ਵਿੱਚ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਝੁੱਗੀ ਹੈ। ਪਿਤਾ ਕਬਾੜੀ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤੇ ਕਦੇ-ਕਦੇ ਈ-ਰਿਕਸ਼ਾ ਚਲਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਮਾਂ ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਘਰਾਂ ਵਿੱਚ ਝਾੜੂ-ਪੋਚਾ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ਪੰਜ ਭੈਣਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਦੂਜੇ ਨੰਬਰ ਦੀ ਨੰਦਨੀ ਨੇ ਕਈ ਰਾਤਾਂ ਭੁੱਖੇ ਪੇਟ ਸੌਂ ਕੇ ਗੁਜ਼ਾਰੀਆਂ ਹਨ। ਘਰ ਵਿੱਚ ਦੋ ਵਕਤ ਦੀ ਰੋਟੀ ਵੀ ਮੁਸ਼ਕਲ ਨਾਲ ਜੁੜਦੀ ਹੈ। ਅਜਿਹੇ ਵਿੱਚ ਖੇਡਣਾ ਅਤੇ ਪੜ੍ਹਨਾ ਦੋਵੇਂ ਹੀ ਸੁਪਨੇ ਜਿਹੇ ਲੱਗਦੇ ਸਨ ਪਰ ਨੰਦਨੀ ਨੇ ਹਾਰ ਨਹੀਂ ਮੰਨੀ। ਤਿੰਨ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਜਦੋਂ ਪ੍ਰਯਾਗਰਾਜ ਦੀ ਸੰਸਥਾ ‘ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਸਿੱਖਿਆ ਦੀ’ ਨੇ ਉਸਦਾ ਅਤੇ ਦੋ ਹੋਰ ਬੇਟੀਆਂ ਆਂਚਲ ਅਤੇ ਭੂਮੀ ਦਾ ਚੋਣ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਉਮੀਦ ਦੀ ਕਿਰਨ ਜਾਗੀ।
ਸੰਸਥਾ ਨੇ ਤਿੰਨਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਯਾਗਰਾਜ ਬੋਟ ਕਲੱਬ ਵਿੱਚ ਕਿਆਕਿੰਗ ਦੀ ਸਿਖਲਾਈ ਦਿਵਾਉਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ। ਕਿਆਕਿੰਗ ਉਹ ਖੇਡ ਹੈ ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਲੋਕ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮੁੰਡਿਆਂ ਦਾ ਦਬਦਬਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕਿਸ਼ਤੀ, ਚੱਪੂ, ਲਾਈਫ ਜੈਕੇਟ ਵਰਗੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਵੀ ਲੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਨੰਦਨੀ ਕੋਲ ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਰ ਹੌਂਸਲਾ ਸੀ।
ਪਹਿਲੇ ਦੋ ਸਾਲ ਪ੍ਰਯਾਗਰਾਜ ਵਿੱਚ ਹੀ ਟ੍ਰੇਨਿੰਗ ਹੋਈ ਫਿਰ ਪਿਛਲੇ ਛੇ ਮਹੀਨਿਆਂ ਤੋਂ ਨੰਦਨੀ ਨੂੰ ਭੋਪਾਲ ਭੇਜਿਆ ਗਿਆ। ਉੱਥੇ ਉਹ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਅਤੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਖਿਡਾਰੀਆਂ ਨਾਲ ਰੋਜ਼ ਅੱਠ-ਦੱਸ ਘੰਟੇ ਪਾਣੀ 'ਤੇ ਪਸੀਨਾ ਵਹਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਸਵੇਰ ਤੋਂ ਸ਼ਾਮ ਤੱਕ ਸਿਰਫ਼ ਅਭਿਆਸ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਥਕਾਵਟ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਮਗਰ ਰੁਕਦੀ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਇੰਨਾ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਬਾਰ੍ਹਵੀਂ ਪਾਸ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸੰਸਥਾ ਨੇ ਉਸਦਾ ਦਾਖਲਾ ਪੰਜਾਬ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਵਿੱਚ ਕਰਵਾਇਆ। ਉੱਥੇ ਉਹ ਖੇਡ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਗ੍ਰੈਜੂਏਸ਼ਨ ਵੀ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ। ਪੜ੍ਹਾਈ ਅਤੇ ਖੇਡ ਦੋਵਾਂ ਵਿੱਚ ਅੱਵਲ ਹੈ।
ਇਹ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਨਹੀਂ ਜਦੋਂ ਨੰਦਨੀ ਨੇ ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਦਾ ਨਾਮ ਰੋਸ਼ਨ ਕੀਤਾ ਹੋਵੇ। 2022 ਵਿੱਚ ਭੋਪਾਲ ਵਿੱਚ ਹੋਈ ਕਿਆਕ ਅਤੇ ਕੈਨੋ ਨੈਸ਼ਨਲ ਚੈਂਪੀਅਨਸ਼ਿਪ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਯੂ.ਪੀ. ਟੀਮ ਵਿੱਚ ਜਗ੍ਹਾ ਬਣਾਈ। ਫਿਰ 2023 ਵਿੱਚ ਮੱਧ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਹੋਏ ਖੇਲੋ ਇੰਡੀਆ ਯੂਥ ਖੇਡਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਯੂ.ਪੀ. ਦੀ ਨੁਮਾਇੰਦਗੀ ਕੀਤੀ। ਹਰ ਵਾਰ ਉਸਨੇ ਸਾਬਤ ਕੀਤਾ ਕਿ ਹਾਲਾਤ ਕਿੰਨੇ ਵੀ ਖਰਾਬ ਹੋਣ, ਜੇਕਰ ਇਰਾਦੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੋਣ ਤਾਂ ਕੁਝ ਵੀ ਅਸੰਭਵ ਨਹੀਂ।
ਨੰਦਨੀ ਦੀ ਕਾਮਯਾਬੀ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ‘ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਸਿੱਖਿਆ ਦੀ’ ਸੰਸਥਾ ਦਾ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਹੱਥ ਹੈ। ਸੰਸਥਾ ਉਸਦੀ ਖੁਰਾਕ (ਡਾਇਟ) ਦਾ ਪੂਰਾ ਖਿਆਲ ਰੱਖਦੀ ਹੈ। ਹਰ ਮਹੀਨੇ ਦਸ ਹਜ਼ਾਰ ਰੁਪਏ ਸਿਰਫ਼ ਉਸਦੀ ਖੁਰਾਕ 'ਤੇ ਖਰਚ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਪ੍ਰੋਟੀਨ, ਫਲ, ਦੁੱਧ, ਅੰਡੇ ਜੋ ਘਰ ਵਿੱਚ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ ਸੀ, ਉਹ ਹੁਣ ਮਿਲ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਚੰਗੀ ਟ੍ਰੇਨਿੰਗ, ਚੰਗਾ ਖਾਣਾ, ਚੰਗੀਆਂ ਸਹੂਲਤਾਂ ਸਭ ਕੁਝ ਸੰਸਥਾ ਮੁਹੱਈਆ ਕਰਵਾ ਰਹੀ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਨੰਦਨੀ ਦਾ ਸੁਪਨਾ ਰੁਕਣ ਨਾ ਪਾਏ।
ਅੱਜ ਜਦੋਂ ਉਦੈਪੁਰ ਦੇ ਪਾਣੀ 'ਤੇ ਨੰਦਨੀ ਨੇ ਚਾਂਦੀ ਦਾ ਮੈਡਲ ਜਿੱਤਿਆ ਤਾਂ ਉਸਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਹੰਝੂ ਸਨ। ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, “ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਬਸਤੀ ਦੀ ਹਰ ਬੇਟੀ ਨੂੰ ਦੱਸਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹਾਂ ਕਿ ਗਰੀਬੀ ਕੋਈ ਕੰਧ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਹਿੰਮਤ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਤੋੜਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਮੇਰਾ ਸੁਪਨਾ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਦਿਨ ਓਲੰਪਿਕ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ ਲਈ ਗੋਲਡ ਮੈਡਲ ਲਿਆਵਾਂ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਝੁੱਗੀ ਦੀ ਛੱਤ ਨੂੰ ਪੱਕਾ ਦੇਖਾਂ।”
ਨੰਦਨੀ ਦੀ ਇਸ ਜਿੱਤ ਨੇ ਸਾਬਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਕਿ ਜੇਕਰ ਸਹੀ ਮੌਕਾ ਅਤੇ ਸਹੀ ਮਦਦ ਮਿਲੇ ਤਾਂ ਝੁੱਗੀ ਦੀਆਂ ਬੇਟੀਆਂ ਵੀ ਅਸਮਾਨ ਨੂੰ ਛੂਹ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ। ਉਸਦੀ ਕਹਾਣੀ ਹਰ ਉਸ ਬੱਚੇ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਹੈ ਜੋ ਹਾਲਾਤਾਂ ਤੋਂ ਹਾਰ ਮੰਨ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਨੰਦਨੀ ਨੇ ਦਿਖਾ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਸੁਪਨੇ ਦੇਖਣ ਦੀ ਕੋਈ ਕੀਮਤ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ, ਬੱਸ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਦਾ ਜਜ਼ਬਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।