ਤੁਹਾਡੇ ਸਿਹਤ ਲਈ ਦੁਸ਼ਮਣ ਬਣ ਸਕਦੀ ਹੈ ਓਵਰਥਿੰਕਿੰਗ ਦੀ ਆਦਤ

ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਓਵਰਥਿੰਕਿੰਗ ਦੀ ਆਦਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਅਕਸਰ ਹਰ ਛੋਟੀ-ਵੱਡੀ ਗੱਲ ਬਾਰੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੋਚ ਕੇ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਹੋਣ ਲੱਗਦੀਆਂ ਹਨ। ਕਿਉਂਕਿ ਔਰਤਾਂ ਆਦਤ ਅਨੁਸਾਰ ਜ਼ਿਆਦਾ ਭਾਵੁਕ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੋਚਣ ਦੀ ਤੁਹਾਡੀ ਆਦਤ ਤੁਹਾਡੀ ਸਿਹਤ 'ਤੇ ਮਾੜਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਹਾਰਮੋਨਸ 'ਤੇ।

ਤੁਸੀਂ ਕਦੇ-ਕਦੇ ਇਹ ਵੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਬਾਰੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੋਚਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਸਰੀਰ ਬਿਨਾਂ ਕੋਈ ਕੰਮ ਕੀਤੇ ਵੀ ਥਕਾਵਟ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਤੁਸੀਂ ਰਾਤ ਨੂੰ ਸੌਂ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ ਜਾਂ ਮੂਡ ਚਿੜਚਿੜਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੋਚਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਕੋਰਟੀਸੋਲ ਨਾਮਕ ਤਣਾਅ ਹਾਰਮੋਨ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪੈਦਾ ਹੋਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਸਰੀਰ ਦੇ ਹੋਰ ਹਾਰਮੋਨਸ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਐਸਟ੍ਰੋਜਨ, ਪ੍ਰੋਜੇਸਟ੍ਰੋਨ ਅਤੇ ਸੇਰੋਟੋਨਿਨ ਦਾ ਸੰਤੁਲਨ ਵਿਗੜਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਤਣਾਅ ਦਾ ਹਾਰਮੋਨ ਵਧਦਾ ਹੈ

ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਹਰ ਸਮੇਂ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਬਾਰੇ ਸੋਚਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਬਾਰੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੋਚਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਸਰੀਰ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਕੋਰਟੀਸੋਲ ਨਾਮਕ ਤਣਾਅ ਦਾ ਹਾਰਮੋਨ ਛੱਡਦਾ ਹੈ। ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਪੀਰੀਅਡ ਚੱਕਰ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ।

ਜੇਕਰ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਤਣਾਅ ਦਾ ਹਾਰਮੋਨ ਅਚਾਨਕ ਵੱਧ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ ਔਰਤਾਂ ਵਿੱਚ ਐਸਟ੍ਰੋਜਨ ਅਤੇ ਪ੍ਰੋਜੇਸਟ੍ਰੋਨ ਦੇ ਸੰਤੁਲਨ ਨੂੰ ਵਿਗਾੜਦਾ ਹੈ। ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਡਿਪਰੈਸ਼ਨ, ਉਦਾਸੀ ਜਾਂ ਚਿੜਚਿੜਾਪਨ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਹਾਰਮੋਨ ਵਿਗੜਨ ਲੱਗਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਇਹ ਪੀਰੀਅਡ ਚੱਕਰ ਨੂੰ ਵੀ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਮਾਨਸਿਕ ਥਕਾਵਟ ਵਧਣ ਲੱਗਦੀ

ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੋਚਣ ਕਾਰਨ ਤਣਾਅ ਵਧਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਐਸਟ੍ਰੋਜਨ ਦਾ ਪੱਧਰ ਘੱਟਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਹਾਰਮੋਨ ਸੰਤੁਲਨ ਵਿਗੜਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪੀਰੀਅਡ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਜਾਂ ਮੀਨੋਪੌਜ਼ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ, ਸਾਡਾ ਦਿਮਾਗ ਤਣਾਅ ਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨਾਲ ਲੈਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।

ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਚਿੰਤਾ, ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੋਚਣਾ ਅਤੇ ਮੂਡ ਸਵਿੰਗ ਬਹੁਤ ਵਧਣ ਲੱਗਦੇ ਹਨ। ਇੱਕ ਅਧਿਐਨ ਤੋਂ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਐਸਟ੍ਰੋਜਨ ਘੱਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਤਣਾਅ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਔਰਤਾਂ ਵਿੱਚ ਡਿਪਰੈਸ਼ਨ ਅਤੇ ਨਕਾਰਾਤਮਕ ਸੋਚ ਵਧੇਰੇ ਆਮ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।

ਇਹ ਸੇਰੋਟੋਨਿਨ ਨੂੰ ਵੀ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦੈ

ਸੇਰੋਟੋਨਿਨ ਨੂੰ 'ਖੁਸ਼ੀ ਦਾ ਹਾਰਮੋਨ' ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਮੂਡ ਅਤੇ ਨੀਂਦ ਦੇ ਪੈਟਰਨ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਐਸਟ੍ਰੋਜਨ ਸੇਰੋਟੋਨਿਨ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕੰਟਰੋਲ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਐਸਟ੍ਰੋਜਨ ਘੱਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਸੇਰੋਟੋਨਿਨ ਵੀ ਘੱਟ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਬੇਚੈਨੀ, ਉਦਾਸੀ, ਥਕਾਵਟ ਅਤੇ ਇੱਕੋ ਚੀਜ਼ ਬਾਰੇ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਸੋਚਣ ਵਰਗੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਮਨ ਵਿੱਚ ਉਲਝਣ ਵਾਲੀਆਂ ਜਾਂ ਨਕਾਰਾਤਮਕ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਦੁਹਰਾਉਣ ਨੂੰ ਰੂਮੀਨੇਸ਼ਨ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਸੇਰੋਟੋਨਿਨ ਘੱਟ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਮਨ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਕਾਰਾਤਮਕ ਚੀਜ਼ਾਂ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣਾ ਹੋਰ ਵੀ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।