ਹਵਾਈ ਜਹਾਜ਼ 'ਚ ਯਾਤਰੀਆਂ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੇ ਜਾਂਦੇ ਪੈਰਾਸ਼ੂਟ

ਪੈਰਾਸ਼ੂਟ

ਅਹਿਮਦਾਬਾਦ ਏਅਰ ਇੰਡੀਆ ਦੇ ਜਹਾਜ਼ ਹਾਦਸੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਇਹ ਸਵਾਲ ਹੈ ਕਿ ਐਮਰਜੈਂਸੀ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਯਾਤਰੀਆਂ ਨੂੰ ਜਹਾਜ਼ ਤੋਂ ਛਾਲ ਮਾਰਨ ਲਈ ਪੈਰਾਸ਼ੂਟ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੇ ਜਾਂਦੇ।

ਜਹਾਜ਼ ਹਾਦਸਾ

ਜ਼ਾਹਿਰ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਜਹਾਜ਼ ਹਾਦਸੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਜਲਦੀ ਹਵਾਈ ਜਹਾਜ਼ ਰਾਹੀਂ ਯਾਤਰਾ ਕਰਨੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ, ਉਹ ਯਾਤਰਾ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਬੇਚੈਨ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋਣਗੇ। ਇਹ ਸਵਾਲ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਮਨ ਵਿੱਚ ਆ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਜੇਕਰ ਯਾਤਰੀਆਂ ਕੋਲ ਪੈਰਾਸ਼ੂਟ ਹੁੰਦਾ, ਤਾਂ ਸ਼ਾਇਦ ਉਹ ਜਹਾਜ਼ ਤੋਂ ਛਾਲ ਮਾਰ ਕੇ ਬਚ ਜਾਂਦੇ।

ਪੈਰਾਸ਼ੂਟ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੇ ਜਾਂਦੇ

ਜਹਾਜ਼ ਰਾਹੀਂ ਯਾਤਰਾ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ, ਉਡਾਣ ਦਾ ਟੇਕਆਫ ਅਤੇ ਲੈਂਡਿੰਗ ਦੋਵੇਂ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹਨ। ਜੇਕਰ ਇਹ ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਸਾਰੇ ਯਾਤਰੀ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਸਵਾਲ ਇਹ ਉੱਠਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਯਾਤਰੀਆਂ ਨੂੰ ਐਮਰਜੈਂਸੀ ਗੇਟ ਖੋਲ੍ਹਣ ਦੀ ਸਿਖਲਾਈ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਸਦੇ ਨਾਲ ਪੈਰਾਸ਼ੂਟ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੇ ਜਾਂਦੇ।

ਜੇਕਰ ਜਹਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਬੈਠੇ ਸਾਰੇ ਯਾਤਰੀਆਂ ਨੂੰ ਪੈਰਾਸ਼ੂਟ ਦਿੱਤੇ ਜਾਣ, ਤਾਂ ਜਹਾਜ਼ ਹਾਦਸੇ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ, ਪਾਇਲਟ ਦੇ ਸੰਕੇਤ ਦਿੰਦੇ ਹੀ ਸਾਰੇ ਯਾਤਰੀ ਪੈਰਾਸ਼ੂਟ ਦੀ ਮਦਦ ਨਾਲ ਹੇਠਾਂ ਛਾਲ ਮਾਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ।

ਸਿਖਲਾਈ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ

ਇੱਕ ਜਹਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਯਾਤਰਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਗਿਣਤੀ ਲਗਭਗ 300 ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ, ਜਹਾਜ਼ ਵਿੱਚ 10 ਤੋਂ 12 ਚਾਲਕ ਦਲ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਵੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਅਜਿਹੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ, ਕਿਸੇ ਵੀ ਚਾਲਕ ਦਲ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਲਈ ਜਹਾਜ਼ ਦੇ ਕਰੈਸ਼ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਪੈਰਾਸ਼ੂਟ ਨਾਲ ਛਾਲ ਮਾਰਨ ਦੀ ਸਿਖਲਾਈ ਦੇਣਾ ਬਹੁਤ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

ਐਮਰਜੈਂਸੀ ਦੀ ਸਥਿਤੀ 'ਚ

300 ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਇੱਕ-ਇੱਕ ਕਰਕੇ ਐਗਜ਼ਿਟ ਗੇਟ ਤੋਂ ਛਾਲ ਮਾਰਨਾ ਆਸਾਨ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਹਵਾ ਵਿੱਚ ਉੱਡ ਰਹੇ ਜਹਾਜ਼ ਦਾ ਹਵਾ ਦਾ ਦਬਾਅ ਬਾਹਰ ਦੇ ਹਵਾ ਦੇ ਦਬਾਅ ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਐਮਰਜੈਂਸੀ ਗੇਟ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਹਵਾ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਦਾਖਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਯਾਤਰੀਆਂ ਲਈ ਆਪਣੀ ਜਗ੍ਹਾ ਤੋਂ ਹਿੱਲਣਾ ਵੀ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਯਾਤਰੀ ਜਹਾਜ਼ 30000 ਫੁੱਟ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦੀ ਉਚਾਈ 'ਤੇ ਉੱਡਦੇ ਹਨ। ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ ਇੰਨੀ ਉਚਾਈ ਤੋਂ ਪੈਰਾਸ਼ੂਟ ਦੀ ਮਦਦ ਨਾਲ ਹੇਠਾਂ ਛਾਲ ਮਾਰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਆਕਸੀਜਨ ਦੀ ਘਾਟ ਕਾਰਨ ਬੇਹੋਸ਼ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ।

ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਸੋਚ ਰਹੇ ਹੋਵੋਗੇ ਕਿ ਸਕਾਈਡਾਈਵਿੰਗ ਵਿੱਚ ਵੀ ਲੋਕ ਬਹੁਤ ਉੱਚਾਈ ਤੋਂ ਛਾਲ ਮਾਰਦੇ ਹਨ। ਤਾਂ ਆਓ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੱਸ ਦੇਈਏ ਕਿ ਸਕਾਈਡਾਈਵਿੰਗ ਵਿੱਚ ਕੋਈ 10 ਜਾਂ 15 ਹਜ਼ਾਰ ਫੁੱਟ ਤੋਂ ਛਾਲ ਮਾਰਦਾ ਹੈ। ਅਜਿਹੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ, ਜੋ ਵੀ ਸਕਾਈਡਾਈਵਿੰਗ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਪੂਰਕ ਆਕਸੀਜਨ ਰੱਖਣੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ।

ਹਰ ਕੋਈ ਪੈਰਾਸ਼ੂਟ ਨਾਲ ਹੇਠਾਂ ਛਾਲ ਮਾਰਨ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ। ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ, ਜਦੋਂ ਅਹਿਮਦਾਬਾਦ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਜਹਾਜ਼ ਕਰੈਸ਼ ਹੋਇਆ, ਤਾਂ ਜਹਾਜ਼ ਦੀ ਉਚਾਈ ਸਿਰਫ 600 ਫੁੱਟ ਦੱਸੀ ਗਈ ਸੀ। ਪੈਰਾਸ਼ੂਟ ਦੀ ਮਦਦ ਨਾਲ ਇੰਨੀ ਉਚਾਈ ਤੋਂ ਜਹਾਜ਼ ਤੋਂ ਛਾਲ ਮਾਰੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਜੇਕਰ ਜਹਾਜ਼ ਇੰਨੀ ਉਚਾਈ 'ਤੇ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਕੁਝ ਸਕਿੰਟਾਂ ਵਿੱਚ ਕਰੈਸ਼ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਏਅਰਲਾਈਨ ਯਾਤਰੀ

ਹਰ ਕੋਈ ਫਲਾਈਟ ਟਿਕਟਾਂ ਨਹੀਂ ਖਰੀਦ ਸਕਦਾ, ਇਸ ਲਈ ਪੈਰਾਸ਼ੂਟ ਸਹੂਲਤ ਕਾਰਨ, ਇਹ ਟਿਕਟਾਂ ਹੋਰ ਵੀ ਮਹਿੰਗੀਆਂ ਹੋ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ। ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਜਹਾਜ਼ ਰਾਹੀਂ ਯਾਤਰਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਈ ਵਾਰ ਸੋਚਣਾ ਪਵੇਗਾ। ਇਸੇ ਲਈ ਜਹਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਬੈਠੇ ਯਾਤਰੀਆਂ ਨੂੰ ਪੈਰਾਸ਼ੂਟ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੇ ਜਾਂਦੇ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਭਾਰ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜਹਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਇੰਨੇ ਸਾਰੇ ਪੈਰਾਸ਼ੂਟ ਲਿਜਾਣਾ ਬਹੁਤ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

ਐਮਰਜੈਂਸੀ ਗੇਟ ਕਿਉਂ ਹੁੰਦੇ ਹਨ?

ਜਹਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਸਾਰੇ ਯਾਤਰੀਆਂ ਨੂੰ ਲਾਈਫ ਜੈਕਟਾਂ ਦਿੱਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਦਰਅਸਲ, ਐਮਰਜੈਂਸੀ ਦੌਰਾਨ, ਪਾਇਲਟ ਜਹਾਜ਼ ਨੂੰ ਸਮੁੰਦਰ ਜਾਂ ਨਦੀ ਵਿੱਚ ਕਰੈਸ਼ ਲੈਂਡ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਜੋ ਐਮਰਜੈਂਸੀ ਖਿੜਕੀ ਖੋਲ੍ਹ ਕੇ ਯਾਤਰੀ ਲਾਈਫ ਜੈਕੇਟ ਪਾ ਸਕਣ ਅਤੇ ਜਹਾਜ਼ ਤੋਂ ਛਾਲ ਮਾਰ ਸਕਣ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਬਚਾ ਸਕਣ। ਇਸੇ ਲਈ ਜਹਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਐਮਰਜੈਂਸੀ ਖਿੜਕੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।