ਭਾਜਪਾ ਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਜੇਪੀ ਨੱਡਾ ਦੀ ਪਤਨੀ ਤੇ ਸਪੈਸ਼ਲ ਓਲੰਪਿਕ ਭਾਰਤ ਦੀ ਚੇਅਰਪਰਸਨ ਮੱਲਿਕਾ ਨੱਡਾ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਮਾਨਸਿਕ ਤੌਰ ’ਤੇ ਅਸਮਰੱਥ ਐਥਲੀਟਾਂ ਨੂੰ ਮੁੱਖ ਧਾਰਾ ਨਾਲ ਜੋੜਨਾ ਬੇਹੱਦ ਅਹਿਮ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸੰਗਠਨ ਅਜਿਹੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਵੱਖ ਵੱਖ ਖੇਡਾਂ ਦੀ ਸਿਖਲਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹ ਵਿਸ਼ਵ ’ਚ ਦੇਸ਼ ਦਾ ਨਾਂ ਰੌਸ਼ਨ ਕਰ ਸਕਣ। ਅਭਿਸ਼ੇਕ ਤ੍ਰਿਪਾਠੀ ਨੇ ਮੱਲਿਕਾ ਨੱਡਾ ਨਾਲ ਸਪੈਸ਼ਲ ਓਲੰਪਿਕ ਭਾਰਤ ਦੀਆਂ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਤਿਆਰੀਆਂ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਗੱਲਬਾਤ ਕੀਤੀ। ਪੇਸ਼ ਹਨ ਉਸ ਦੇ ਕੁਝ ਖ਼ਾਸ ਹਿੱਸੇ-
--
-ਸਪੈਸ਼ਲ ਓਲੰਪਿਕ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ ਕਿਵੇਂ ਜੁੜੇ? ਹੁਣ ਚੇਅਰਪਰਸਨ ਵਜੋਂ ਇਸ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਤੁਹਾਡਾ ਕੀ ਨਜ਼ਰੀਆ ਹੈ?
ਸਪੈਸ਼ਲ ਓਲੰਪਿਕ ਭਾਰਤ ਮਾਨਸਿਕ ਤੌਰ ’ਤੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ ਇੱਕ ਖੇਡ ਸੰਸਥਾ ਹੈ, ਜੋ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ 80 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੱਡੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਿੱਚ ਇਸ ਦਾ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਅਤੇ ਅਧਿਐਨ ਜਾਰੀ ਰਿਹਾ। ਮੈਨੂੰ 2002 ਵਿੱਚ ਇਸ ਨਾਲ ਜੁੜਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲਿਆ। ਮੈਂ ਹਿਮਾਚਲ ਵਿੱਚ ਚੇਤਨਾ ਸੰਸਥਾ ਦੇ ਨਾਮ ਨਾਲ ਇੱਕ ਸਪੈਸ਼ਲ ਸਕੂਲ ਚਲਾਉਂਦੀ ਸੀ, ਫਿਰ ਮੈਨੂੰ ਸਪੈਸ਼ਲ ਓਲੰਪਿਕ ਭਾਰਤ ਸੰਗਠਨ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਮੈਂ ਸਪੈਸ਼ਲ ਓਲੰਪਿਕ ਹਿਮਾਚਲ ਚੈਪਟਰ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ। ਅਸੀਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਇਸ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਕਰਨਾ ਬਾਕੀ ਹੈ। ਸਾਡਾ ਉਦੇਸ਼ ਅਜਿਹੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਅਥਲੀਟਾਂ ਨੂੰ ਸਮਾਜ ਦੀ ਮੁੱਖ ਧਾਰਾ ’ਚ ਲਿਆਉਣਾ ਹੈ।
-ਤੁਸੀਂ ਬਰਲਿਨ ਦੀ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਤੁਹਾਡੀ ਟੀਮ ਨੇ ਉੱਥੇ ਜਾਣਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਕੀ ਤਿਆਰੀਆਂ ਹਨ? ਪੂਰੇ ਭਾਰਤ ਨੂੰ ਇਹ ਜਾਣਨ ਲਈ ਤੁਹਾਡੀ ਕੀ ਯੋਜਨਾ ਹੈ ਕਿ ਭਾਰਤ ਪੈਰਾਲੰਪਿਕ ਵਾਂਗ ਹੀ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਓਲੰਪਿਕ ਹੈ?
ਬਰਲਿਨ ਖੇਡਾਂ 15 ਤੋਂ 25 ਜੂਨ ਤੱਕ ਜਰਮਨੀ ਵਿੱਚ ਹੋਣ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਇਸ ਵਿੱਚ 170 ਦੇਸ਼ ਅਤੇ ਸੱਤ ਹਜ਼ਾਰ ਖਿਡਾਰੀ ਹਿੱਸਾ ਲੈਣਗੇ। ਭਾਰਤ ਤੋਂ 200 ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਟੀਮ ਹੋਵੇਗੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ 182 ਐਥਲੀਟ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣਗੇ। ਹੁਣ ਤੱਕ ਅਸੀਂ ਸਿਖਲਾਈ ਅਤੇ ਚੋਣ ਕੈਂਪ ਲਗਾ ਚੁੱਕੇ ਹਾਂ। ਅਸੀਂ 16 ਖੇਡਾਂ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈਣ ਜਾ ਰਹੇ ਹਾਂ। ਦਿੱਲੀ, ਝਾਰਖੰਡ, ਗੁਜਰਾਤ, ਹਰਿਆਣਾ ਵਿੱਚ ਸਿਖਲਾਈ ਅਤੇ ਚੋਣ ਕੈਂਪ ਲਗਾਏ ਗਏ ਹਨ। ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਤਿੰਨ ਹੋਰ ਕੈਂਪ ਲਗਾਏ ਜਾਣਗੇ।
-ਤੁਸੀਂ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਦੇ ਹੋ?
ਇਹ ਰਸਤਾ ਔਖਾ ਹੈ। ਮਾਨਸਿਕ ਵਿਕਲਾਂਗ ਖਿਡਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਣਾ ਅਤੇ ਸਿਖਲਾਈ ਦੇਣਾ ਆਸਾਨ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਸਰੀਰਕ ਅਪੰਗਤਾ ਵਾਲਾ ਖਿਡਾਰੀ ਸਮਝਦਾਰੀ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਸਾਡੇ ਐਥਲੀਟਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਂ ਵੀ ਨਹੀਂ ਪਤਾ। ਜਦੋਂ ਅਜਿਹੇ ਖਿਡਾਰੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਅਜਿਹੇ ਐਥਲੀਟਾਂ ਲਈ ਪਹੁੰਚਯੋਗ ਸਟੇਡੀਅਮ ਅਤੇ ਰਿਹਾਇਸ਼ੀ ਸਹੂਲਤਾਂ ਦਾ ਹੋਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ। ਅਜਿਹੇ ਖਿਡਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਸਿਖਲਾਈ ਦੇ ਨਾਲ ਅਨੁਕੂਲਿਤ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਏਕ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਮਹੋਤਸਵ ਦੇ ਮੌਕੇ ’ਤੇ ਇੱਕ ਟੀਚਾ ਰੱਖਿਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੇ ਤਹਿਤ ਦੇਸ਼ ਭਰ ਦੇ 750 ਖੇਡ ਕੇਂਦਰ ਦਿਵਿਆਂਗ ਜਨ ਅਤੇ ਸਪੈਸ਼ਲ ਓਲੰਪਿਕ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਕਰਨਗੇ। ਹੁਣ ਤੱਕ ਅਸੀਂ 30 ਖੇਡ ਕੇਂਦਰ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਚੁੱਕੇ ਹਾਂ।
-ਤੁਸੀਂ ਰਿਹਾਇਸ਼ੀ ਸਹੂਲਤਾਂ ਵਾਲੇ ਸਟੇਡੀਅਮ ਦੀ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਖੇਡ ਮੰਤਰਾਲੇ ਤੋਂ ਇਹੀ ਮੰਗ ਕਰੋਗੇ?
ਅਸੀਂ ਖੇਡ ਮੰਤਰਾਲੇ ਨੂੰ ਹਰ ਸੂਬੇ ’ਚ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਇੱਕ ਸਟੇਡੀਅਮ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਅਜਿਹੇ ਸਟੇਡੀਅਮ ਵਿੱਚ ਰਿਹਾਇਸ਼ੀ ਸਹੂਲਤਾਂ ਹੋਣੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ ਤਾਂ ਜੋ ਪੈਰਾਲੰਪਿਕ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਓਲੰਪਿਕ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਵੀ ਕਰਵਾਏ ਜਾ ਸਕਣ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਜਾਣ ਕੇ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਵੇਗੀ ਕਿ ਦੌਲਤਾਬਾਦ, ਹਰਿਆਣਾ ਨੂੰ ਸਪੈਸ਼ਲ ਓਲੰਪਿਕ ਲਈ ਇੱਕ ਸਟੇਡੀਅਮ ਮਿਲਿਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਵਿਕਸਿਤ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ। ਅਸੀਂ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਾਂਗੇ ਕਿ ਸਾਰੀਆਂ ਸਰਕਾਰਾਂ ਵੀ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਸਟੇਡੀਅਮ ਬਣਾਉਣ।
-ਤੁਸੀਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਖਿਡਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਮਿਲਦੇ ਹੋ, ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਤਿਆਰੀਆਂ ਦੇਖਦੇ ਹੋ। ਕੀ ਤੁਹਾਡਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਕੋਈ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਲਗਾਅ ਵੀ ਹੈ?
ਮੇਰਾ ਇੱਕ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਸਬੰਧ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਇਹ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਈ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਲਗਭਗ 20 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਸਪੈਸ਼ਲ ਓਲੰਪਿਕ ਨਾਲ ਜੁੜੀ ਹੋਈ ਹਾਂ। ਕੋਚ ਵਜੋਂ ਵੀ ਮੈਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨਾਲ ਗਈ ਹਾਂ। ਇੱਕ ਆਯੋਜਕ ਵਜੋਂ, ਅਸੀਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਮਾਗਮਾਂ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਚੁਣੌਤੀਪੂਰਨ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਹਿਮਾਚਲ ਵਿੱਚ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਅਸੀਂ ਸਰਦੀਆਂ ਦੀਆਂ ਖੇਡਾਂ ਲਈ ਖਿਡਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ। 2008 ਵਿੱਚ, ਅਸੀਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ ਸ਼ਿਮਲਾ ’ਚ ਬਰਫ ਦੀਆਂ ਖੇਡਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸਰਦ ਰੁੱਤ ਖੇਡਾਂ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕੀਤਾ। ਮੈਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਜੁੜੀ ਹੋਈ ਹਾਂ। ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੁਝ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਸਕੀਏ ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਹੌਸਲੇ ਵਧਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਨਾਲ ਸਮਾਜ ਦਾ ਨਜ਼ਰੀਆ ਵੀ ਬਦਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਜਿਹੇ ਬੱਚੇ ਵੀ ਕੁਝ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ।
Posted By: Sandip Kaur