ਇਸ ਸੰਸਾਰ 'ਚ ਸ਼ਾਇਦ ਹੀ ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਤੋਂ ਵਿਰਵਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਜਨਮ ਲੈਂਦੇ ਹੀ ਸਮਾਜਿਕ ਹਕੂਕ ਖ਼ੁਦ-ਬ-ਖ਼ੁਦ ਨਾਲ ਆ ਜੁੜਦੇ ਹਨ ਤੇ ਮੌਤ ਤਕ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਿਲਸਿਲਾ ਖ਼ਤਮ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ।

ਮਨੁੱਖ ਇਕ ਸਮਾਜਿਕ ਪ੍ਰਾਣੀ ਹੈ। ਉਹ ਇਕੱਲਾ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਸਕਦਾ। ਇਸੇ ਸਮਾਜਿਕਤਾ ਦੇ ਗਿਆਨ ਕਾਰਨ ਉਹ ਕਿਸੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਦੀ ਸੰਗਤ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।

ਮਨ ਨੂੰ ਮਾਰਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਸੰਵਾਰਨਾ ਹੈ। ਮਨ ਬਿਨਾਂ ਮਨੁੱਖ ਕਾਹਦਾ? ਮਨ ਯੋਗੀ ਦੇ ਕੋਲ ਵੀ ਹੀ ਤੇ ਭੋਗੀ ਕੋਲ ਵੀ। ਮਨ ਉੱਪਰ ਉੱਠਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਹੇਠਾਂ ਡਿੱਗਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਕੰਸ।

ਕੋਰੋਨਾ ਮਹਾਮਾਰੀ ਦੇ ਇਸ ਦੌਰ ਨੇ ਸਾਡਾ ਧਿਆਨ ਆਪਣੇ ਘਰ-ਪਰਿਵਾਰ ਵੱਲ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਵੱਧ ਖਿੱਚਿਆ ਹੈ।

ਸੰਸਾਰ 'ਚ ਕੋਈ ਵੀ ਵਸਤੂ ਜਾਂ ਭਾਵ ਹਾਲਾਤ ਦੇ ਮੁਤਾਬਕ ਹੀ ਚੰਗਾ ਜਾਂ ਬੁਰਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਭੈਅ ਦੇ ਭਾਵ ਨੂੰ ਇਕ ਨਾਂਹ-ਪੱਖੀ ਤੱਤ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਇਹ ਤੱਥ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੱਚ ਨਹੀਂ ਹੈ।

ਦੁਨੀਆ 'ਚ ਅਜਿਹਾ ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ ਨਹੀਂ ਜਿਸ ਨੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਕਦੇ ਕੋਈ ਗ਼ਲਤੀ ਨਾ ਕੀਤੀ ਹੋਵੇ। ਹਰ ਵਿਅਕਤੀ ਨੇ ਜਾਣੇ-ਅਨਜਾਣੇ ਵਿਚ ਪਾਪ ਕੀਤੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਦਿਲ ਵੀ ਦੁਖਾਏ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਕਦੇ ਨਾ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਦੂਜੇ ਦੀ ਪੀੜਾ ਦਾ ਕਾਰਨ ਵੀ ਬਣਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

ਤਨ-ਮਨ ਨੂੰ ਸਿਹਤਮੰਦ, ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰੱਖਣ ਤੇ ਜੀਵਨ ਦੀ ਮਾਣ-ਮਰਿਆਦਾ ਲਈ ਸੰਜਮ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਹਰ ਕਿਸੇ ਲਈ ਬੇਹੱਦ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ। ਸੰਜਮ ਨਾਲ ਹੀ ਜੀਵਨ ਵਿਚ ਸਿਹਤਯਾਬੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।

ਖ਼ਾਸ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਯੂਜ਼ਰਜ਼ ਨੂੰ ਸਿੰਗਲ ਚਾਰਜ 'ਚ 4 ਘੰਟੇ ਦਾ ਪਲੇ ਟਾਈਮ ਤੇ 4 ਘੰਟਿਆਂ ਦਾ ਟਾਕਟਾਈਮ ਦੇਣ 'ਚ ਸਮਰੱਥ ਹੈ। ਨਾਲ ਹੀ ਇਸ 'ਚ ਯੂਜ਼ਰਜ਼ ਨੂੰ ਸ਼ਾਨਦਾਰ Audio quality ਦੀ ਵੀ ਸਹੂਲਤ ਮਿਲੇਗੀ।

ਸਾਡੇ ਸਰੀਰ ਵਿਚ ਮੌਜੂਦ ਹੈ ਸਾਡੀ ਆਤਮਾ ਜੋ ਕਿ ਪ੍ਰਕਾਸ਼, ਪ੍ਰੇਮ ਅਤੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਹੈ। ਸਾਡੀ ਆਤਮਾ ਤਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਆਨੰਦ ਦੀ ਅਵਸਥਾ ਵਿਚ ਹੀ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ ਪਰ ਉਸ ਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਰੋਕਦਾ ਹੈ ਸਾਡਾ ਮਨ ਜੋ ਕਿ ਹਰ ਸਮੇਂ ਕਦੇ ਨਾ ਖ਼ਤਮ ਹੋਣ ਵਾਲੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਦੀ ਪੂਰਤੀ ਕਰਨ ਵਿਚ ਹੀ ਲੱਗਾ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ।

ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਸਿਰਫ਼ ਵਰਤਮਾਨ ਦਾ ਇਕ ਪਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਆ ਚੁੱਕਾ ਪਲ ਅਤੀਤ ਬਣ ਚੁੱਕਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜੋ ਆਉਣ ਵਾਲਾ ਪਲ ਹੈ, ਉਹ ਭਵਿੱਖ ਹੈ।

ਮਨੱਖੀ ਜੀਵਨ ਤੇ ਦੁੱਖ-ਸੁੱਖ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਚੱਲਦੇ ਹਨ। ਭਾਵੇਂ ਹੀ ਕੋਈ ਅਮੀਰ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਗ਼ਰੀਬ, ਉੱਦਮੀ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਕਿਸਾਨ, ਸਭ ਦਾ ਜੀਵਨ ਕਿਸੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਸਮੱਸਿਆ ਨਾਲ ਘਿਰਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।

ਸੰਕਲਪ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਸ਼ਕਤੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਵੀ ਕੰਮ ਵਿਚ ਸੰਕਲਪ ਅਤਿਅੰਤ ਫ਼ੈਸਲਾਕੁੰਨ ਪਹਿਲੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

ਇਕ ਰੱਥ ਯਾਤਰਾ ਸਰੀਰ ਦੇ ਜਨਮ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਕੇ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ 'ਤੇ ਸਮਾਪਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਜੀਵ ਆਤਮਾ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਅਨੰਤ ਹੈ ਪਰ ਸਰੀਰ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਕਾਲਖੰਡਾਂ ਵਿਚ ਵੰਡੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।

ਈਸ਼ਵਰ ਸ਼ਬਦ ਦੇ ਅਨੇਕ ਅਰਥ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਜੋ ਇਸ ਵਿਸ਼ਵ ਕਲਪਨਾ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਹੇਠ ਰੱਖਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਈਸ਼ਵਰ ਹਨ। ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਚ ਈਸ਼ਵਰ ਸ਼ਬਦ ਦਾ ਇਕ ਹੋਰ ਅਰਥ ਸਮਝਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਕਾਮ, ਕਰੋਧ, ਲੋਭ, ਮੋਹ ਤੇ ਹੰਕਾਰ ਨੂੰ ਭਾਰਤੀ ਪ੍ਰੰਪਰਾ 'ਚ ਅਜਿਹੇ ਔਗੁਣਾਂ ਦੇ ਰੂਪ 'ਚ ਗਿਣਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ 'ਚ ਫਸ ਕੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਆਪਣਾ ਜਨਤਕ ਜੀਵਨ ਨਸ਼ਟ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਸਗੋਂ ਅਜਿਹੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦਾ ਪਰਲੋਕ ਜੀਵਨ ਵੀ ਖ਼ਰਾਬ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਅਕਸਰ ਅਸੀਂ ਜੀਵਨ 'ਚ ਮਿੱਥੇ ਟੀਚਿਆਂ ਨੂੰ ਇਸ ਲਈ ਹਾਸਲ ਨਹੀਂ ਕਰ ਪਾਉਂਦੇ ਹਾਂ ਕਿਉਂਕਿ ਸਾਡੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਦੀ ਦਿਸ਼ਾ ਸਹੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ।

ਇਸ ਧਰਤੀ 'ਤੇ ਸਿਰਫ਼ ਮਨੁੱਖ ਹੀ ਇਕ ਅਜਿਹਾ ਜੀਵ ਹੈ ਜਿਸ ਕੋਲ ਵਿਚਾਰ-ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ। ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਜੋ ਕੁਝ ਵਾਪਰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਉਸ ਤੋਂ ਸਿੱਖਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਮੁਤਾਬਕ ਅੱਗੇ ਵੱਧਦਾ ਹੈ।

ਪਹਿਲੀ ਗੱਲ ਇਹੀ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਇਹ ਦੋਸ਼ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਨਾ ਦੇਈਏ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਉਸ ਨੇ ਇਹ ਨਹੀਂ ਸਿਖਾਇਆ, ਜੇ ਉਹ ਸਾਡੇ ਜੀਵਨ ਵਿਚ ਨਾ ਆਉਂਦਾ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਇਹ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਜਾਂ ਫਿਰ ਅਸੀਂ ਇਸ ਦੇ ਕਾਰਨ ਇਹ ਨਹੀਂ ਬਣ ਸਕੇ।

ਨਿਮਰਤਾ ਤੋਂ ਭਾਵ ਹੈ ਹੰਕਾਰ ਤੋਂ ਰਹਿਤ ਹੋਣਾ। ਆਪਣੇ ਧਨ, ਗਿਆਨ, ਸੰਤਾਨ ਆਦਿ ਦਾ ਘੁਮੰਡ ਛੱਡ ਕੇ ਸਭ ਨਾਲ ਮਿਲਵਰਤਨ, ਪਿਆਰ, ਸਤਿਕਾਰ ਅਤੇ ਸਾਂਝੀਵਾਲਤਾ ਵਾਲਾ ਵਿਵਹਾਰ ਕਰਨਾ ਹੀ ਨਿਮਰਤਾ ਹੈ।

ਕਈ ਵਾਰ ਕੀਤੀ ਗਈ ਨਿੱਕੀ ਜਿਹੀ ਗ਼ਲਤੀ ਵੀ ਬਹੁਤ ਭਾਰੂ ਸਿੱਧ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਇਨਸਾਨ ਨੂੰ ਤਾਉਮਰ ਪਛਤਾਉਣਾ ਪੈ ਸਕਦਾ ਹੈ।