ਮਨੁੱਖਤਾ ਦੇ ਭਲੇ ਲਈ ਸਾਨੂੰ ਨਿਰਸਵਾਰਥ ਤੇ ਨਿਰੰਤਰ ਕਾਰਜਸ਼ੀਲ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਬੇਸ਼ੱਕ ਇਹ ਕਾਰਜ ਹਰ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਵੱਸ ਦੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਹੈ ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਮਨੁੱਖਾਂ ਤੇ ਜੀਵ-ਜੰਤੂਆਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਦਾ ਭਾਵ ਹਰ ਇਨਸਾਨ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਸੇਵਾ ਮਨੁੱਖੀ ਜੀਵਨ ਦੀ ਸ਼ੋਭਾ ਹੈ ਤੇ ਸਹੀ ਅਰਥਾਂ ਵਿਚ ਇਹੋ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਸੱਚੀ ਅਰਾਧਨਾ ਵੀ ਹੈ। ਪਰਮਾਤਮਾ ਸਾਰਿਆਂ ਨਾਲ ਪ੍ਰੇਮ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਭ ਪ੍ਰਤੀ ਇੱਕੋ ਜਿਹਾ ਭਾਵ ਰੱਖਦਾ ਹੈ।
ਜਦੋਂ ਇਨਸਾਨ ਵੀ ਰੱਬੀ ਮਾਰਗ ’ਤੇ ਚੱਲਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਉਸ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸੇਵਾ ਲਈ ਉੱਠੇ ਹੱਥ ਓਨੇ ਹੀ ਮਹਾਨ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜਿੰਨੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਅੱਗੇ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਵਿਚ ਉੱਠਣ ਵਾਲੇ ਹੱਥ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਦੂਜਿਆਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਇਨਸਾਨ ’ਤੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਸਦਾ ਬਣੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਸਾਡੀ ਸੇਵਾ ਤੋਂ ਖ਼ੁਸ਼ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਸਾਨੂੰ ਪਿਆਰ, ਸਨੇਹ, ਅਸ਼ੀਰਵਾਦ ਤੇ ਦੁਆਵਾਂ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਸਾਡੇ ਕਸ਼ਟ ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਰੱਬ ਵੀ ਸਾਨੂੰ ਕਸ਼ਟ ਸਹਿਣ ਦੀ ਅਸੀਮ ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਸੇਵਾ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਸਰਲ ਤੇ ਨਿਰਸਵਾਰਥ ਬਣਾਈ ਰੱਖਦੀ ਹੈ।
ਸੇਵਾ ਨਾਲ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਕਦੇ ਇਹ ਵਿਚਾਰ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਕਿ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ’ਤੇ ਸਿਰਫ਼ ਉਸ ਦਾ ਹੀ ਅਧਿਕਾਰ ਹੈ। ਸੇਵਾ ਵਿਚ ਮਨੁੱਖ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਮੁਹੱਈਆ ਹਰੇਕ ਵਸਤ ਦੂਸਰਿਆਂ ਨੂੰ ਨਿਰਸਵਾਰਥ ਵੰਡਦਾ ਹੈ। ਸੇਵਾ ਦਾ ਮਤਲਬ ਵੀ ਇਹੋ ਹੈ ਕਿ ਦੂਜਿਆਂ ਵਿਚ ਵੀ ਅਸੀਂ ਖ਼ੁਦ ਨੂੰ ਵੇਖੀਏ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਵੀ ਉਹੋ ਜਿਹਾ ਵਿਵਹਾਰ ਕਰੀਏ, ਜਿਹੋ ਜਿਹਾ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਲਈ ਲੋਚਦੇ ਹਾਂ। ਜਦ ਅਸੀਂ ਖ਼ੁਦ ਲਈ ਦੁੱਖ-ਤਕਲੀਫ਼ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਵੀ ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਦੁੱਖਾਂ ’ਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਹਾਰਾ ਬਣਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਇਸ ਭਾਵਨਾ ਦਾ ਅਸੀਂ ਜਿੰਨਾ ਵਿਸਥਾਰ ਕਰਾਂਗੇ, ਸਾਡੇ ਜੀਵਨ ਵਿਚ ਓਨੀ ਹੀ ਵੱਧ ਸੁੱਖ-ਸ਼ਾਂਤੀ ਤੇ ਖ਼ੁਸ਼ਹਾਲੀ ਆਵੇਗੀ। ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਮਨੁੱਖ ਇਹੋ ਸੋਚਦੇ ਹਨ ਕਿ ਜੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੁਨੀਆ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਸੁੱਖ-ਸਹੂਲਤਾਂ ਮਿਲ ਜਾਣ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਜੀਵਨ ਸਵਰਗ ਬਣ ਜਾਵੇਗਾ। ਜੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਮਿਲ ਵੀ ਜਾਣ ਤਾਂ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਜੀਵਨ ਸਵਰਗ ਨਹੀਂ ਬਣ ਸਕਦਾ ਕਿਉਂਕਿ ਭੌਤਿਕ ਚੀਜ਼ਾਂ ’ਚ ਪਲ ਭਰ ਦਾ ਹੀ ਸੁੱਖ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜਦ ਅਸੀਂ ਭੌਤਿਕ ਸਹੂਲਤਾਂ ਨੂੰ ਤਿਆਗ ਕੇ ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਦੁੱਖ-ਦਰਦ ਨੂੰ ਘੱਟ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਤਾਂ ਯਕੀਨਨ ਅਸੀਂ ਅਸੀਮ ਸੁੱਖ ਅਤੇ ਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹਾਂ।
-ਪ੍ਰਸ਼ੋਤਮ ਬੈਂਸ,
ਨਵਾਂਸ਼ਹਿਰ।
Posted By: Jagjit Singh